Hoe mijn leven veranderde door mama te worden

02-06-2020

Mama worden... Het doet wat met een mens :-)

  • Iets uit je handtas halen gaat niet meer zonder eerst een resem spullen rond te strooien. Denk aan een tutje of duplomannetje, maar ook een opgedroogde cheeky wipe, een "blinkersteen" of het mooiste veertje ooit behoren tot de mogelijkheden.
  • Alleen naar het toilet gaan is verleden tijd. Dat gebeurt zo vaak dat je zelfs als het lukt uit automatisme de deur niet meer sluit... 
  • Ik ben permanent moe. Maar dan écht moe. Niet wat ik dacht dat moe zijn was vroeger.
  • De afstand tussen mijn wallen en mondhoeken wordt verdacht klein door bovenstaande... Mijn leeuwenmanen leiden gelukkig de aandacht wat af.
            PS: Ik draag flink mijn mondmasker, dat helpt om te verbergen!
  • De gelijkenissen met Dory daarentegen, die worden alleen maar groter

Geheugenverlies? Check!

Kinderen die mij aankijken alsof ik een andere taal spreek? Check!

Blijven verder ploeteren omdat je 't gewoon even niet weet? Check!

  • Ik had nooit gedacht dat ik zo zou snakken naar een nachtje doorslapen en toch mijn kind niet ergens anders zou willen leggen. Wat doet dat mamabrein ons eigenlijk aan? 
  • Nog eentje in de categorie "nooit gedacht"... dat ik blij zou zijn als een klein kind, omdat ik mezelf een steelstofzuiger cadeau deed! Echt jong, een van mijn beste aankopen ooit!
  • Vroeger ging ik de buren vragen om een eitje of wat boter. Tegenwoordig vragen we of ze toevallig eens in de tuin willen kijken naar de afstandbediening van onze TV... (Iets met peuters die graag spulletjes door de omheining steken, ach ja, leren delen is belangrijk zeker?)
3 minuten later sturen de buren een foto door. Oeps...
3 minuten later sturen de buren een foto door. Oeps...

Het goede nieuws is: Ik ben niet alleen in dit moederschap! Mijn omgeving geniet lekker mee...

  • Mijn schoonzus ondervindt wel eens woordvindingsproblemen, zo spreken wij in de familie niet langer van "Kapitein", maar van "Bootchauffeur".
  • Mijn vrouw deed wat boodschappen voor mij. Toen ze een factuur wou vragen, vroeg de kassabediende het adres. De straat kwam er vlot uit, maar het huisnummer... werd snel vervangen door "euhm, 't is niet voor mij". We wonen hier nog maar een jaar of 6... :-D
  • Een vriendin van mij zocht urenlang naar haar sleutels, ze vond ze 's avonds in de diepvries...
  • Geef toe, als mama verdient ge af en toe wel een koekske extra hé... Maar toen vroeg een vriendin haar dochter "Mama, wat eet jij daar in de berging?" :-D

EN ik had ook nooit verwacht dat ik zo over the moon verliefd ging zijn op die kleine mannetjes. Diezelfde mannetjes die ik soms achter het behang wil plakken, doen me zo vaak blinken van trots, doen me smelten met hun blik... Diezelfde mannetjes wil ik nooit meer kwijt.

Mama worden, het doet wat met een mens :-)

Sanne, Mic Mac Madam Gent