...en toen schoten we met zijn allen in onze jaarlijkse liefdadigheidskramp...
De warmste week komt eraan en iedereen schiet in een soort van "liefdadigheidskramp": koekjes bakken, spullen veilen, gesponsorde kippenraces en lelijkste kerstoutfit-verkiezingen. Een mens verzint het zo gek niet of je komt het deze week tegen. Ik moet toegeven dat ik het wat dubbel vind: zo wat te koop lopen lopen met je liefdadigheid, 1x per jaar. Kan niet iedereen "gewoon" permanent wat liefdadiger zijn? Zou dat niet structureler zijn? Een beetje zoals we bij Mic Mac Minuscule doen waarbij al onze klanten 10% van hun besparing aan een goed doel schenken. Iets als: #elkeweekwarmsteweek?
Aan de andere kant word ik er natuurlijk wel warm van in mijn hartje. Al die liefde! Want ostentatief of niet: liefde is het! En warmbloedigheid. En ja, daar kan een goedbedoelende mens moeilijk niet aan mee doen.
Daarom veil ik mee spullen met Mic Mac Minuscule en koop ik die peperdure wafels en sponsor ik die wielertoeristen en amateur-bergbeklimmers. Vooral omdat de goede doelen die we dit jaar steunen mij zo nauw aan het hart liggen. Ik licht er eentje voor jullie toe: Levensadem VZW.
De vrijwilligers van Levensadem vzw zetten zich al 25 jaar in voor kwetsbare zwangeren en bieden begeleiding aan wie een kindje verloor tijdens de zwangerschap. Bezielers achter de Vlaamse tak zijn toevallig mijn ouders: Jo en Veva Verbeiren-Desopper. Het is misschien wat klef als je op je 35e je ouders als je grote voorbeelden ziet, en mijn vader zal ongetwijfeld nu met zijn ogen rollen, maar - verdorie - ze zijn het! Mijn voorbeelden!
Ik herinner me nog dat er af en toe vrouwen bij ons logeerden. Met een dikke buik, maar zonder dak, zonder partner, zonder geld. Dat blijft toch bij. Mijn ouders en alle andere vrijwilligers die zich de benen van onder hun lijf lopen om te zorgen dat al deze mama's voldoende spullen hebben om hun baby'tjes te ontvangen en een plaats vinden om te wonen. En ruimte om te zijn, te praten, op hun effen te komen.
En nu ik als mama van 3 weet hoe wereldschokkend het is om mama te worden, zie ik nog meer de zin en noodzaak in van hun werk. Ik vind het dan ook wel grappig dat ik ondertussen ook in de babyspullen-branche verzeild geraakt ben :-) Wat heerlijk compatibel! Spullen die qua stijl niet helemaal bij onze Mic Mac klanten aansluiten maar wel nog helemaal in orde zijn en spullen die bij Levensadem terecht komen, maar niet voor het juiste doelpubliek zijn, wisselen gezwind van plaats tussen ouders en dochter! En zo probeer ook ik mijn steentje bij te dragen.
Katelijne, Mic Mac Madam Vlaams-Brabant en Brussel