Throwback baby!
03-07-2020
Ik werd onlangs voor de tweede keer fiere meter op 1 jaar tijd. Door het voorbije anderhalf jaar zwangerschappen van nabij te kunnen meevolgen en het hele newborn avontuur ook van op de eerste rij te kunnen meemaken, ervaar ik de ene throwback na de andere. Mijn kinderen zijn intussen 7 en bijna 5 (echt, nog 1 jaar kleuterklas en dan heb ik geen kleuters meer, help!) dus de babyperiodes zijn intussen al lang voorbij...
Als Mic Mac Madam zit ik natuurlijk altijd wel een beetje tussen de zwangere vrouwen, pasgeboren baby's, trotse vaders (en veel babyspullen). Maar nog eens echt mee toeleven naar een geboorte in mijn nabije omgeving, dat zette mij soms echt aan het mijmeren.
Waar ik de voorbije tijd zoal aan herinnerd werd?
- Dat het niet minder dan een mirakel is, nieuw leven dat groeit in je buik
- Hoe dat mirakel het je soms ook erg lastig kan maken als het een danske placeert tegen uw ribben
- Hoe vermoeiend het is, dat mirakel 9 maanden dragen en laten groeien
- Hoe moe je ook bent, niets voelt beter dan je buik aanraken en reactie voelen, ook midden in de nacht
- The hormones! Waardoor je bij ALLES moet huilen (bij mij is dat nooit meer goedgekomen. Nog bleiters in de zaal?)
- Hoe onzeker je soms kan zijn als (aanstaande) moeder
- Die zwangerschapsgloed! Hartjes!
- Die zwangerschapskwaaltjes! Minder hartjes!
- Hoe leuk en spannend het is om het blije nieuws te kunnen delen. En om de naam geheim te houden.
- Het
aantal toiletbezoekjes per dag
- De waggelpas...
- Hoe galant en behulpzaam vreemden plots zijn
- Hoe galant en behulpzaam jouw partner plots is (Sorry. Te grappig.)
- Hoe leuk het is om je te wentelen in nestdrang, spulletjes te verzamelen, bezig te zijn met het geboortekaartje en de doopsuiker
- Hoe die laatste weken toch echt wel aftellen zijn. Iets met laatste loodjes en zwaar?
- Hoe ongelooflijk klein en hulpeloos en EXTREEM SCHATTIG zo'n pasgeboren baby is
